Volledige inklemming
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Volledige inklemming is een type oplegging in de constructieleer waarbij een constructiedeel aan één zijde zodanig vast verbonden is met een stijve constructie dat translatie (verplaatsing) en rotatie (hoekverdraaiing) in alle richtingen worden verhinderd.
Omschrijving
Inklemming is een van de drie hoofdvormen van opleggingen, naast de roloplegging en de scharnierende oplegging. Bij volledige inklemming worden alle zes vrijheidsgraden van het constructiedeel weggenomen: verschuivingen langs de x-, y- en z-as en rotaties om de x-, y- en z-as. Een constructie die aan één zijde volledig is ingeklemd, zoals een uitkragende balk (cantilever), kan aanzienlijke buigspanningen en momenten ondervinden bij het inklemmingspunt. Voorbeelden van volledige inklemming in de praktijk zijn onder meer een toren die ingeklemd is in een omvangrijke fundering, of balkons die monoliet (uit één stuk) met een stijve wand zijn verbonden. Volledige inklemming is in de praktijk vaak moeilijk perfect te realiseren en vereist een massieve uitvoering om de optredende krachten en momenten op te kunnen nemen.
Inklemming versus Gedeeltelijke Inklemming
Bij inklemming wordt onderscheid gemaakt tussen volledige inklemming en gedeeltelijke inklemming. Bij volledige inklemming is, theoretisch gezien, geen enkele hoekverdraaiing mogelijk. Bij gedeeltelijke inklemming daarentegen, kan enige hoekverdraaiing optreden. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer een ligger over een oplegging doorloopt en de belasting aan weerszijden ongelijk is.
Reactiekrachten en -momenten
Een inklemming oefent op het ingeklemde constructiedeel reactiekrachten en een reactiemoment uit. In een tweedimensionale analyse zijn dit een horizontale en een verticale reactiekracht, en een reactiemoment. In een statische bepaling geldt dat de som van de horizontale krachten nul is, de som van de verticale krachten nul is, en de som van de momenten nul is.
Vergelijkbare termen
Inklemming
Gebruikte bronnen: